Научници од Мелбурн открија дека на Земјата постоеле многу повеќе континенти

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”section” _builder_version=”3.22″ global_colors_info=”{}”][et_pb_row admin_label=”row” _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” global_colors_info=”{}” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text _builder_version=”4.14.8″ _module_preset=”default” hover_enabled=”0″ sticky_enabled=”0″]

Кога Земјата сè уште била млада планета, на неа имало многу континенти кои исчезнале во меѓувреме, оставајќи само неколку траги зад себе, покажа најновото истражување.

Според научниците од универзитетот Монаш во Мелбурн, овие континенти „живееле брзо и кратко“, но тие создале основа за формирање на нови, потрајни континенти, од кои се формирале тектонски плочи.

„Резултатите од нашето истражување доведоа до заклучок дека континентите биле слаби и склони кон уништување во нивното „детство“ пред четири до 4,5 милијарди години, по што тие постепено се менувале и станувале посилни во текот на следните милијарди години за да формираат основа за модерните континенти“, рече Фабио Капитанио, лидерот на тимот научници од Австралискиот универзитет.

Со стотици милиони години, континентите се повеќе или помалку стабилни, но тие се префрлиле поради низа тектонски активности, формирајќи различни форми, вклучувајќи го и поранешниот суперконтинент Пангеа, според истражувањето објавено во списанието „Nature“.

Појавата на „загатката“ на континентите пред неколку стотици милиони години е слична на денешната „загатка“, но има многу малку информации за тоа како изгледале континентите во раната историја на нашата планета.

За да го проучат овој ран период на историја, научниците користеле компјутери за да создадат интеракција на карпи и магма во земјината кора и подолу.

Научниците претпоставуваат дека температурата на внатрешноста на Земјата била три до четири пати поголема во нејзините рани денови, во времето на Хадајк, пред Архаикот.

Земјината кора била многу потопла во времето на Хадајк, но и потенка, така што континентите лесно се разделиле и повторно биле покриени со вулканска магма.

Новите континенти тогаш излегле од магмата што ги покривала претходно потопените континенти.

До почетокот на Архаикот, пред 2,5 до четири милијарди години, на крајот на Хадајка, веќе биле поставени основите за денешните континенти.

Во последните децении на дваесеттиот век, геолозите идентификуваа неколку карпи од Хадајк во областа на западен Гренланд.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]