Во Македонија има над 100.000 невработени лица, според податоците на Агенцијата за вработување. Но, и покрај оваа бројка, работодавците сè почесто се соочуваат со празни огласи за работа.
Многу од нив сметаат дека листите на невработени треба да бидат детално разгледани и прочистени за да се утврди вистинскиот број на лица кои навистина бараат работа.
Според нив, оваа бројка е нереална, а состојбата на пазарот на трудот е многу посложена од она што го покажуваат официјалните бројки.
Работодавците се соочуваат со сè потешка задача да најдат квалификувани кадри, па дури и неквалификувани, за многу работни позиции.
Огласите за работа, кои се објавуваат во различни индустрии, остануваат празни, а дел од нив траат со месеци без ниедна апликација.
Ова е особено изразено во секторите како градежништвото, земјоделството, текстилната индустрија и туризмот, каде што недостигот на работна сила станува сериозен проблем.
„И покрај фактот што имаме над 100.000 невработени, ние сме принудени да увезуваме работници од Непал, Пакистан, Турција и од други земји. Едноставно, нема кој да работи“, изјави еден работодавач од градежниот сектор.
Овој тренд на увоз на работна сила од странство стана потребен бидејќи домашните работници не ги пополнуваат отворените работни позиции.
Синдикатите и работодавците се согласуваат дека треба да се прочисти списокот на невработени лица и да се види колку од нив се навистина активни баратели на работа.
Проблемот, според нив, лежи во тоа што голем дел од лицата кои се водат како невработени веќе се иселени или работат нелегално.
Тоа ги искривува статистиките и ја прави ситуацијата на пазарот на трудот уште покомплицирана.
„Една од главните причини за намалување на бројот на работоспособни лица во земјата е масовното иселување. Голем дел од младите и квалификуваните кадри ја напуштаат земјата во потрага по подобри плати и подобри услови за живот во странство. Ова го остава домашниот пазар со помалку работоспособни граѓани и ги зголемува проблемите со пополнување на работните места“, објаснуваат економските аналитичари.
Иселувањето е еден од главните двигатели за промените на пазарот на трудот.
Според експертите, иселувањето на работоспособното население е последица на ниските плати, несигурните услови за работа и недостатокот на можности за развој во земјата.
Многу млади одлучуваат да побараат подобра иднина во странство, оставајќи празнини во многу индустрии.
„Потребно е да се преземат мерки за задржување на младите и квалификуваните кадри во земјата. Неопходно е да се подобрат работните услови, да се зголемат платите и да се поттикне инвестирањето во локалната економија“, велат познавачите.
Во меѓувреме, додека листата на невработени се полни со имиња, пазарот на трудот страда од недостиг на работна сила.
Се поставува прашањето дали владините мерки и економските политики се доволни за да се справат со овој проблем, или е потребно посериозно разгледување на состојбата и реформа на целокупниот систем за вработување, пренесува Денар.
Многу од нив сметаат дека листите на невработени треба да бидат детално разгледани и прочистени за да се утврди вистинскиот број на лица кои навистина бараат работа.
Според нив, оваа бројка е нереална, а состојбата на пазарот на трудот е многу посложена од она што го покажуваат официјалните бројки.
Работодавците се соочуваат со сè потешка задача да најдат квалификувани кадри, па дури и неквалификувани, за многу работни позиции.
Огласите за работа, кои се објавуваат во различни индустрии, остануваат празни, а дел од нив траат со месеци без ниедна апликација.
Ова е особено изразено во секторите како градежништвото, земјоделството, текстилната индустрија и туризмот, каде што недостигот на работна сила станува сериозен проблем.
„И покрај фактот што имаме над 100.000 невработени, ние сме принудени да увезуваме работници од Непал, Пакистан, Турција и од други земји. Едноставно, нема кој да работи“, изјави еден работодавач од градежниот сектор.
Овој тренд на увоз на работна сила од странство стана потребен бидејќи домашните работници не ги пополнуваат отворените работни позиции.
Синдикатите и работодавците се согласуваат дека треба да се прочисти списокот на невработени лица и да се види колку од нив се навистина активни баратели на работа.
Проблемот, според нив, лежи во тоа што голем дел од лицата кои се водат како невработени веќе се иселени или работат нелегално.
Тоа ги искривува статистиките и ја прави ситуацијата на пазарот на трудот уште покомплицирана.
„Една од главните причини за намалување на бројот на работоспособни лица во земјата е масовното иселување. Голем дел од младите и квалификуваните кадри ја напуштаат земјата во потрага по подобри плати и подобри услови за живот во странство. Ова го остава домашниот пазар со помалку работоспособни граѓани и ги зголемува проблемите со пополнување на работните места“, објаснуваат економските аналитичари.
Иселувањето е еден од главните двигатели за промените на пазарот на трудот.
Според експертите, иселувањето на работоспособното население е последица на ниските плати, несигурните услови за работа и недостатокот на можности за развој во земјата.
Многу млади одлучуваат да побараат подобра иднина во странство, оставајќи празнини во многу индустрии.
„Потребно е да се преземат мерки за задржување на младите и квалификуваните кадри во земјата. Неопходно е да се подобрат работните услови, да се зголемат платите и да се поттикне инвестирањето во локалната економија“, велат познавачите.
Во меѓувреме, додека листата на невработени се полни со имиња, пазарот на трудот страда од недостиг на работна сила.
Се поставува прашањето дали владините мерки и економските политики се доволни за да се справат со овој проблем, или е потребно посериозно разгледување на состојбата и реформа на целокупниот систем за вработување, пренесува Денар.
